هرآنچه كه بايد در رابطه با توليد عايق يونوليتي بدانيد در اين مقاله براي شما آورده شده است. با ما همراه باشيد.
دلايل استفاده از عايق يونوليتي چيست؟
سيستم عايق بندي يونوليتي چگونه كار مي كند؟
جلوگيري از ورود رطوبت در عايق هاي يونوليتي چگونه انجام مي شود؟
دلايل توليد عايق يونوليتي چيست؟
دلايل استفاده از عايق يونوليتي
استفاده از عايق هاي سفت و سخت يونوليتي در ساختمان سازي در طي يك دهه گذشته به طور پيوسته اي رو به رشد است. دلايل آن را مي توان اين گونه بيان كرد كه در حالي كه ممكن است اكثر مصالح ساختماني در قيمت، نوسان زيادي داشته باشند ،با اين حال قيمت يونوليت ها نسبتاً پايدار باقي مانده است. همچنين توليد كنندگان مي توانند عايق هاي يونوليتي با تراكم هاي مختلف را در اختيار سازنده قرار دهند.
سيستم عايق يونوليتي
به مدت 30 سال ، شكل ظاهري ديوار EIFS به ساختمانهاي تجاري، جذابيت ، طراحي گسترده و انعطاف پذيري رنگ ، تعمير نگهداري كم ، دوام و راندمان بالاي انرژي را داده است.
يك ديوار بيروني EIFS شامل فوم يونوليتي ، مش فايبرگلاس و يك ماده گچ كاري مانند سيمان است. اولين قدم در ايجاد نماي بيروني EIFS چسباندن يك لايه از كف يونوليت به طور مستقيم روي غلاف يك ساختمان است. سپس از يك سيم پايه و به دنبال از مش فايبرگلاس و يك پوشش سيماني استفاده مي شود. اين نوع سيستم ، در برابر نفوذ آب در سطح بيروني مقاومت دارد.
در ساخت و سازهاي تجاري ، ابتدا مواد EIFS بر روي سازه هاي بلوك بتوني يا سنگ تراشي يا ساختمانهاي ساخته شده با فولاد يا ساير محصولات غير چوبي استفاده مي شد و بر خلاف 2x4s ها، اين مواد به راحتي رطوبت را جذب نمي كرد و شيوه ي مورد استفاده در كاربري هاي تجاري كه معمولاً از شيوه هاي ساخت و ساز با كيفيت بالاتر نسبت به ساختمانهاي مسكوني استفاده مي شود، بود.
با اين حال ، هنگامي كه دريچه ها و پنجره ها از كيفيت ضعيف برخوردار بودند – و يا به درستي بسته نمي شوند – استفاده از اين روش مي توانست اجازه نفوذ آب را به ديوارها بدهد. در اين مواقع مي توان از پوشش پليمري آكريليك و عايق كف استفاده كرد كه مستقيماً به قاب چوبي و ديگر بخش هاي يك خانه پوشيده از EIFS چسبانده مي شود ، كه در اين صورت اجازه نفوذ آب داده نمي شود.
جلوگيري از ورود رطوبت در عايق يونوليتي
در ابتدا يك مانع آسفالتي براي جلوگيري از نفوذ رطوبت روي غلاف قرار داده مي شود.
سپس مش يا وسيله مشابه ديگري مستقيماً بر روي نماي ساختمان اعمال مي شود تا دريچه اي بين پوشش و قسمت پشتي تخته عايق ايجاد شود كه از طريق آن آب بتواند به خارج ديوار منتقل شود. (برخي از توليد كنندگان شيارها يا پشته ها را به كف يونوليت اضافه مي كنند تا آب به پايين ديوار منتقل شود.)
سپس متريالي فلزي در قسمت زيرين ديوار ، اطراف پنجره ها و درها و همچنين در هر مكان ديگري كه گچ در آن قرار داده شده، قرار داده مي شود. متريال فلزي آب را به خود جذب مي كند و آن را از طريق سوراخ ها از ديواره ها منحرف مي كند.
سيستم مديريت آب در عايق هاي يونوليتي به عنوان ابزاري مؤثر براي جلوگيري از ايجاد رطوبت عمل مي كند. هر گونه آب بيروني به نماي ساختمان وارد نمي شود و از طريق متريال فلزي و جزئيات ديگر، به بيرون از ديوار هدايت مي شود.
سيستم هاي مديريت آب عايق يونوليتي حتي در زماني كه درزگيرها در اطراف پنجره ها به طور كامل خراب مي شوند، كاربرد دارد. در اين حالت ، يونوليتي كه در زير پنجره ها قرار دارد ، رطوبت قابل توجهي را جذب مي كند.
فرم هاي عايق بتوني (ICF) اشكال يونوليت هاي توخالي هستند كه در يك سايت ساختماني بنا شده اند ، كه مي توان آن ها را با پنج يا شش اينچ بتن مسلح پر كرد. بر خلاف فرم هاي بتوني سنتي ، كه پس از ريختن بتن برداشته مي شوند ، اما عايق هاي يونوليتي در جاي خود باقي مي مانند.
عايق هاي يونوليتي مقادير برتر R و كيفيت صدائي خوبي دارند زيرا ، هسته بتوني با عايق يونوليتي چفت شده است.
دلايل توليد عايق يونوليتي چيست؟
1. راحتي بيشتر و مصرف پايين تر انرژي
ICF يا عايق هاي يونوليتي داراي عملكرد حرارتي بالا هستند. يك ديوار ICF متشكل از 102 ميلي متر (4 اينچ) از عايق كف پلي استر نوع II ASTM C 578 و 127 ميلي متر (5 اينچ) از بتن R-17 (با دماي تست دماي 75 درجه) است. موانع هوا فراهم شده توسط عايق يونوليتي و بتن، جريانهاي همرفت را از بين مي برند ، در حالي كه جرم حرارتي زياد ديواره هاي بتوني فضاي داخلي خانه را از درجه حرارت شديد در فضاي باز حفظ مي كند، نتيجه اين كار صرفه جويي 25 تا 50 درصدي انرژي نسبت به روش هاي سنتي است.
2. عايق صوتي ديواره ها
در تست هاي انتقال صدا ، ديواره هاي ICF با عايق يونوليتي در مقايسه با ديواره هاي سنتي كه با فايبرگلاس عايق شده اند ، كمتر از يك سوم، امكان عبور صدا را فراهم مي كنند.
3. انعطاف پذيري در طراحي
انعطاف پذيري عالي در طراحي را مي توان با فرم هاي عايق يونوليتي محقق كرد. آنها مي توانند به ديوارهاي بلند يا خميده ، دهانه هاي بزرگ ، دهانه هاي سقف بلند ، زاويه هاي سفارشي و به شكل سقف هاي مختلف در بيايند. برش و شكل دادن عايق هاي يونوليتي آسان است ، بنابراين به پيمانكاران اجازه داده مي شود كه ديوارهاي خميده و زاويه هاي سفارشي بسازند، بدون اينكه نگراني در مورد ملاحظات بار ساختاري داشته باشند.
4. جنبه هاي مثبت محيط زيست
عايق هاي يونوليتي برخلاف ساخت و سازهاي ديواره هاي سنتي ، مي توانند استفاده از چوب را به حداقل برسانند كه به طور معمول شامل برش زياد و در نتيجه توليد ضايعات زيادي است. عملكرد حرارتي برتر خانه هايي كه با عايق يونوليتي پوشيده شده اند، مي تواند نياز انرژي را به ميزان قابل توجهي پايين تر براي گرمايش و سرمايش ، صرفه جويي انرژي و مهار و كاهش سوخت فسيلي را فراهم كند.
هرآنچه كه بايد در رابطه با توليد عايق يونوليتي بدانيد در اين مقاله براي شما آورده شده است. با ما همراه باشيد.
دلايل استفاده از عايق يونوليتي چيست؟
سيستم عايق بندي يونوليتي چگونه كار مي كند؟
جلوگيري از ورود رطوبت در عايق هاي يونوليتي چگونه انجام مي شود؟
دلايل توليد عايق يونوليتي چيست؟
دلايل استفاده از عايق يونوليتي
استفاده از عايق هاي سفت و سخت يونوليتي در ساختمان سازي در طي يك دهه گذشته به طور پيوسته اي رو به رشد است. دلايل آن را مي توان اين گونه بيان كرد كه در حالي كه ممكن است اكثر مصالح ساختماني در قيمت، نوسان زيادي داشته باشند ،با اين حال قيمت يونوليت ها نسبتاً پايدار باقي مانده است. همچنين توليد كنندگان مي توانند عايق هاي يونوليتي با تراكم هاي مختلف را در اختيار سازنده قرار دهند.
سيستم عايق يونوليتي
به مدت 30 سال ، شكل ظاهري ديوار EIFS به ساختمانهاي تجاري، جذابيت ، طراحي گسترده و انعطاف پذيري رنگ ، تعمير نگهداري كم ، دوام و راندمان بالاي انرژي را داده است.
يك ديوار بيروني EIFS شامل فوم يونوليتي ، مش فايبرگلاس و يك ماده گچ كاري مانند سيمان است. اولين قدم در ايجاد نماي بيروني EIFS چسباندن يك لايه از كف يونوليت به طور مستقيم روي غلاف يك ساختمان است. سپس از يك سيم پايه و به دنبال از مش فايبرگلاس و يك پوشش سيماني استفاده مي شود. اين نوع سيستم ، در برابر نفوذ آب در سطح بيروني مقاومت دارد.
در ساخت و سازهاي تجاري ، ابتدا مواد EIFS بر روي سازه هاي بلوك بتوني يا سنگ تراشي يا ساختمانهاي ساخته شده با فولاد يا ساير محصولات غير چوبي استفاده مي شد و بر خلاف 2x4s ها، اين مواد به راحتي رطوبت را جذب نمي كرد و شيوه ي مورد استفاده در كاربري هاي تجاري كه معمولاً از شيوه هاي ساخت و ساز با كيفيت بالاتر نسبت به ساختمانهاي مسكوني استفاده مي شود، بود.
با اين حال ، هنگامي كه دريچه ها و پنجره ها از كيفيت ضعيف برخوردار بودند – و يا به درستي بسته نمي شوند – استفاده از اين روش مي توانست اجازه نفوذ آب را به ديوارها بدهد. در اين مواقع مي توان از پوشش پليمري آكريليك و عايق كف استفاده كرد كه مستقيماً به قاب چوبي و ديگر بخش هاي يك خانه پوشيده از EIFS چسبانده مي شود ، كه در اين صورت اجازه نفوذ آب داده نمي شود.
جلوگيري از ورود رطوبت در عايق يونوليتي
در ابتدا يك مانع آسفالتي براي جلوگيري از نفوذ رطوبت روي غلاف قرار داده مي شود.
سپس مش يا وسيله مشابه ديگري مستقيماً بر روي نماي ساختمان اعمال مي شود تا دريچه اي بين پوشش و قسمت پشتي تخته عايق ايجاد شود كه از طريق آن آب بتواند به خارج ديوار منتقل شود. (برخي از توليد كنندگان شيارها يا پشته ها را به كف يونوليت اضافه مي كنند تا آب به پايين ديوار منتقل شود.)
سپس متريالي فلزي در قسمت زيرين ديوار ، اطراف پنجره ها و درها و همچنين در هر مكان ديگري كه گچ در آن قرار داده شده، قرار داده مي شود. متريال فلزي آب را به خود جذب مي كند و آن را از طريق سوراخ ها از ديواره ها منحرف مي كند.
سيستم مديريت آب در عايق هاي يونوليتي به عنوان ابزاري مؤثر براي جلوگيري از ايجاد رطوبت عمل مي كند. هر گونه آب بيروني به نماي ساختمان وارد نمي شود و از طريق متريال فلزي و جزئيات ديگر، به بيرون از ديوار هدايت مي شود.
سيستم هاي مديريت آب عايق يونوليتي حتي در زماني كه درزگيرها در اطراف پنجره ها به طور كامل خراب مي شوند، كاربرد دارد. در اين حالت ، يونوليتي كه در زير پنجره ها قرار دارد ، رطوبت قابل توجهي را جذب مي كند.
فرم هاي عايق بتوني (ICF) اشكال يونوليت هاي توخالي هستند كه در يك سايت ساختماني بنا شده اند ، كه مي توان آن ها را با پنج يا شش اينچ بتن مسلح پر كرد. بر خلاف فرم هاي بتوني سنتي ، كه پس از ريختن بتن برداشته مي شوند ، اما عايق هاي يونوليتي در جاي خود باقي مي مانند.
عايق هاي يونوليتي مقادير برتر R و كيفيت صدائي خوبي دارند زيرا ، هسته بتوني با عايق يونوليتي چفت شده است.
دلايل توليد عايق يونوليتي چيست؟
1. راحتي بيشتر و مصرف پايين تر انرژي
ICF يا عايق هاي يونوليتي داراي عملكرد حرارتي بالا هستند. يك ديوار ICF متشكل از 102 ميلي متر (4 اينچ) از عايق كف پلي استر نوع II ASTM C 578 و 127 ميلي متر (5 اينچ) از بتن R-17 (با دماي تست دماي 75 درجه) است. موانع هوا فراهم شده توسط عايق يونوليتي و بتن، جريانهاي همرفت را از بين مي برند ، در حالي كه جرم حرارتي زياد ديواره هاي بتوني فضاي داخلي خانه را از درجه حرارت شديد در فضاي باز حفظ مي كند، نتيجه اين كار صرفه جويي 25 تا 50 درصدي انرژي نسبت به روش هاي سنتي است.
2. عايق صوتي ديواره ها
در تست هاي انتقال صدا ، ديواره هاي ICF با عايق يونوليتي در مقايسه با ديواره هاي سنتي كه با فايبرگلاس عايق شده اند ، كمتر از يك سوم، امكان عبور صدا را فراهم مي كنند.
3. انعطاف پذيري در طراحي
انعطاف پذيري عالي در طراحي را مي توان با فرم هاي عايق يونوليتي محقق كرد. آنها مي توانند به ديوارهاي بلند يا خميده ، دهانه هاي بزرگ ، دهانه هاي سقف بلند ، زاويه هاي سفارشي و به شكل سقف هاي مختلف در بيايند. برش و شكل دادن عايق هاي يونوليتي آسان است ، بنابراين به پيمانكاران اجازه داده مي شود كه ديوارهاي خميده و زاويه هاي سفارشي بسازند، بدون اينكه نگراني در مورد ملاحظات بار ساختاري داشته باشند.
4. جنبه هاي مثبت محيط زيست
عايق هاي يونوليتي برخلاف ساخت و سازهاي ديواره هاي سنتي ، مي توانند استفاده از چوب را به حداقل برسانند كه به طور معمول شامل برش زياد و در نتيجه توليد ضايعات زيادي است. عملكرد حرارتي برتر خانه هايي كه با عايق يونوليتي پوشيده شده اند، مي تواند نياز انرژي را به ميزان قابل توجهي پايين تر براي گرمايش و سرمايش ، صرفه جويي انرژي و مهار و كاهش سوخت فسيلي را فراهم كند.
تعمیرات دستگاه تصفیه آب